Weer thuis

Olyotia!

Na een lange reis ben ik dan weer thuis gekomen uit Oeganda....
De afgelopen dagen heb ik geen mogelijkheid meer gehad om achter de computer te gaan. Het internet was niet altijd optimaal en ik had weinig tijd.
De afgelopen week ben ik nog aan het werk geweest aan de examenhal. Ik heb flink lopen schilderen. De examenhal is bijna klaar. Er zijn ook deuren ingekomen dus het begint er op te lijken dat het bijna af is. Er moet alleen nog een balkon komen omdat het water van de regen anders in de muren trekt. Daar word hard aan gewerkt door de Oegandeese werknemers. We zijn in de afgelopen weken ver gekomen.

Dinsdag halverwege de middag hadden we het afscheidsfeestje op de school. Wij mochten als groep, net als bij het welkom op de veranda staan en de kinderen stonden allemaal beneden. Het is zo appart om daar te staan. De tijd ging super snel! Maar wat het mooi is. Bij ons welkom keek ik naar een hele grote groep met blije kinderen. Maar deze keer was het anders...Ik stond op de veranda en zag alle gezichten. Zo appart...je kent super veel kinderen. Je hebt ze zien lopen en spelen op het plein. En zelfs met een aantal kinderen heb je een goede band gekregen...Ze hebben een speciaal plekje in je hart gekregen! En dat maar in 3 weken tijd.
Ik vond dat wel heel mooi!

Als start van het afscheidsfeestje gaf de projectleider Moses een toespraak. Daarna mochten wij op het plein gaan zitten (op schoolbankjes). Een groep kinderen hebben voor ons afscheidsliedjes gezongen. Het was wel een heel mooi speciaal afscheid.
Na afloop mochten we de kinderen gedag zeggen. Dat was best pittig!
Hier en daar is er een traan gevallen...

's avonds hebben we een gezellige avond gehad met de leerkrachten.
Woensdag hebben we s morgen van een aantal leekrachten afscheid genomen en zijn we naar kampala gereden. In de buurt van kampala konden we overnachten bij een van de projectleiders: Martin.
Donderdag morgen hebben we afscheid genomen van Moses en familie, Martin en familie en 2 leerkrachten. Dat afscheid was ook lastig....

Ik had ook helemaal geen zin om al weg te gaan. Het was een bijzonder goede/mooie plek om te zijn met allemaal geweldige mensen!

Nu ben ik weer thuis....ik heb net weer eens allemaal even goed bekeken in huis en het voelt raar. Je hebt 3 weken best primitief geleeft en je hebt gezien dat de kinderen het slecht hebben (gewoon rond uit erg arm zijn) Het is vreemd om dan in zo'n groot huis te zijn waar je alle voor handen hebt!!

Ik zal veel aan de mensen blijven denken in oeganda!
Het was een mooie, bijzondere en indrukwekkende ervaring om niet te vergeten!!

(gonna miss Uganda...)


ps. de afgelopen tijd heb ik niet de kans gehad om foto's te uploaden. Het intenet was niet snel en gaf wat problemen met het uploaden van foto's. Hier thuis zal ik proberen om een aantal foto's te plaatsen.

Bye bye ;-)